การวิจัยนี้เป็นการศึกษาเปรียบเทียบผลการยับยั้งของสารประกอบ กลุ่ม pyrimethamine จำนวน 3 อนุพันธุ์ ต่อการทำงานของเอนไซม์ ไดไฮโดรโฟลเลทรีดักเทส (DHFR) จาก Plasmodium vivax ชนิดสายพันธุ์เดิม และ สายพันธุ์กลาย S58R+S117N (serine ตำแหน่งที่ 58 เปลี่ยนเป็น arginine และ serine ตำแหน่งที่ 117 เปลี่ยนเป็น asparigine) สารประกอบ 3 อนุพันธุ์ได้แก่ pyr1 , pyr20 และ pyr 30 มีลักษณะต่างกันที่หมู่คลอโรโดย pyr1 มีหมู่คลอโรที่ตำแหน่ง para , pyr20 ไม่มีหมู่คลอโร ในขณะที่ pyr30 มีหมู่คลอโรที่ตำแหน่ง meta ปรากฏผลว่าค่าคงที่ของการยับยั้ง (Ki) ของสารประกอบ 3 อนุพันธุ์ ต่อเอนไซม์สายพันธุ์เดิมดังนี้ ค่า Ki ของ pyr1 = , ค่า Ki ของ pyr20 = , ค่า Ki ของ pyr30 = เพราะฉะนั้นสารประกอบที่สามารถยับยั้งการทำงานของเอนไซม์สายพันธุ์เดิมได้ คือ pyr1>pyr30>pyr20 ตามลำดับ แสดงให้เห็นว่าสารประกอบที่สามารถยับยั้งการทำงานของเอนไซม์สายพันธุ์เดิมได้ดีที่สุด คือ สารประกอบที่มีหมู่คลอโรอยู่ในตำแหน่ง para ในขณะที่ค่าคงที่ของการยับยั้ง (Ki) ของสารประกอบ 3 อนุพันธุ์ ต่อเอนไซม์สายพันธุ์กลายเป็น ดังนี้ ค่า Ki ของ pyr1 = , ค่า Ki ของ pyr20 = ,ค่า Ki ของ pyr30 = ซึ่งสารประกอบที่สามารถยับยั้งการทำงานของเอนไซม์สายพันธุ์กลายได้ คือ pyr20>pyr30>pyr1 ตามลำดับ แสดงให้เห็นว่า สารประกอบที่ยับยั้งการทำงานของเอนไซม์สายพันธุ์กลายได้ดีที่สุด คือ สารประกอบที่ไม่มีหมู่คลอโร จากผลการทดลองทำให้เราทราบว่าสารประกอบกลุ่มที่ใช้ได้ดีกับเอนไซม์สายพันธุ์เดิม จะใช้ได้ดีกับสายพันธุ์กลาย เมื่อมีการเปลี่ยนตำแหน่งของหมู่คลอโร จากการที่มีหมู่คลอโรอยู่ในตำแหน่ง para เปลี่ยนเป็นไม่มีหมู่คลอโรเลย เพราะฉะนั้นหมู่คลอโรที่ตำแหน่ง para จึงเป็นตำแหน่งที่สำคัญในสารประกอบที่ให้ผลยับยั้งการทำงานของเอนไซม์สายพันธุ์เดิม และในสายพันธุ์กลายไม่จำเป็นต้องมีหมู่คลอโรในสารประกอบที่ยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ สรุปได้ว่าการกลายพันธุ์ของกรดอะมิโนที่ตำแหน่ง S58R+S117N (serine ตำแหน่งที่ 58 เปลี่ยนเป็น arginine และ serine ตำแหน่งที่ 117 เปลี่ยนเป็น asparigine) มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงการทำงานของสารประกอบ