ปลาดุกมีปัญหาในการขนส่งเนื่องจากการแทงกันของเงี่ยงทำให้ปลาบอบช้ำและตายได้ ซึ่งเกษตรกรก็แก้ปัญหาโดยใส่ผลมะนาวลงในถังขนส่งเพื่อลดความบอบช้ำของปลา ดังนั้นการทดลองนี้จึงมุ่งเน้นที่จะพิสูจน์ว่า ผลมะนาวดังกล่าวสามารถลดความบอบช้ำของปลาดุกได้หรือไม่ อย่างไร เพื่อที่จะหาวัสดุถาวรมาทดแทนผลมะนาวดังกล่าว การทดลองแบ่งออกเป็น 3 ตอน คือ ตอนที่ 1 ทดลองเปรียบเทียบส่วนต่างๆ ของผลมะนาวว่าช่วยลดความบอบช้ำของปลาขณะขนส่งได้หรือไม่ การทดลองแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม แต่ละกลุ่มใช้ปลาดุก 15 ตัว ทดลองใส่ถังเป็นเวลา 2 วัน โดยกลุ่มที่ 1 เป็นกลุ่มควบคุม (ไม่ใส่อะไร) กลุ่มที่ 2 กลุ่มใส่ผลมะนาวสด 10 ผล กลุ่มที่ 3 ใส่น้ำมะนาว กลุ่มที่ 4 ใส่เปลือกมะนาว ผลการทดลองพบว่ากลุ่มที่ใส่ผลมะนาวปลามีอัตราการรอดตายสูงถึง 100% และมีบาดแผลน้อยกว่ากลุ่มอื่นๆ ส่วนกลุ่มควบคุมกลุ่มที่ใส่เปลือกมะนาว และกลุ่มที่ใส่น้ำมะนาว มีอัตราการรอดตายลดลงไปตามลำดับคือ 40%, 33% และ 27% ตามลำดับ ตลอดจนมีบาดแผลเกิดขึ้นมากากว่ากลุ่มที่ใส่ผลมะนาว ตอนที่2 หาวัสดุทดแทนผลมะนาวเพื่อใช้ในการขนส่งปลา วิธีทดลองนำผลมะนาวมาหาค่าเฉลี่ยระดับการลอยตัวจากพื้นน้ำพบว่า ผลมะนาวลอยสูงจากพื้นน้ำเฉลี่ย 9.77 เซนติเมตร นำลูกปิงปองมาบรรจุน้ำเข้าไปโดยให้ลูกปิงปองลอยตัวอยู่ในระดับเดียวกับผลมะนาว พบว่าต้องใช้น้ำ 27 ลูกบาศก์เซนติเมตร ฉีดเข้าไปในลูกปิงปอง จึงทำให้ลูกปิงปองนั้นลอยตัวอยู่ในระดับเดียวกับผลมะนาว หลังจากนั้นนำลูกปิงปองที่ได้ไปใช้ในการขนส่งปลาเปรียบเทียบกับผลมะนาว ซึ่งแบ่งการทดลองออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 ใส่ผลมะนาว 10 ผล ในการขนส่งปลา 15 ตัว กลุ่มที่ 2 ใส่ลูกปิงปอง 10 ลูก ผลการทดลองพบว่า อัตราการรอดตายของปลาทั้งสองกลุ่มนี้สูงถึง 100% และแผลที่เกิดขึ้นที่ลำตัวก็มีน้อยเท่ากัน ตอนที่ 3 ทดลองหาความเหมาะสมของจำนวนปลาต่อลูกปิงปองขณะขนส่ง การทดลองแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม แต่ละกลุ่มใช้ปลา 15 ตัว โดยกลุ่มที่ 1 ขนส่งปลาด้วยลูกปิงปอง 10 ลูก กลุ่มที่ 2 กลุ่มที่ 3 และกลุ่มที่ 4 ใส่ลูกปิงปอง 8, 6 และ 4 ลูก ตามลำดับ ผลการทดลองพบว่ากลุ่มที่ใส่ลูกปิงปองมากที่สุดมีอัตราการรอดตายสูงสุด ประโยชน์ที่ได้คือ เกษตรกรสามารถใช้ลูกปิงปองซึ่งเป็นวัสดุถาวรช่วยในการลดความบอบช้ำของปลาที่เกิดการแทงกันของเงี่ยงขณะขนส่ง ทำให้ปลาเกิดบาดแผลน้อยที่สุดซึ่งเมื่อนำไปจำหน่ายทำให้ได้ราคาดี