เอกภพแบบเบรนเป็นแบบจำลองเอกภพที่สมมุติว่าธรรมชาติมีอยู่ทั้งหมด 5 มิติ โดยกำหนดให้จักรวาลของเรามีลักษณะเป็นเมมเบรน 3 มิติ ซึ่งล่องลอยอยู่ในกาลอวกาศ 5 มิติ ในแบบจำลองนี้ อนุภาคพื้นฐาน เช่น อิเลกตรอน โปรตรอน โฟตอน ฯลฯ จะถูกจำกัดให้ถูกขังอยู่ในเมมเบรนนี้ มีเพียงความโน้มถ่วงเท่านั้นที่สามารถหลุดออกจากเมมเบรนไปในมิติที่ 5 ได้ จากการพิจารณาสมการสนามของไอน์สไตน์ใน 5 มิติ เราจะได้สมการที่อธิบายการเปลี่ยนแปลงของสเกลแฟกเตอร์ซึ่งนำมาใช้หาพลวัตของเอกภพ และจากการศึกษาพลวัตของเอกภพด้วยสเกลแฟกเตอร์นี้ พบว่าเอกภพในยุคแรกเริ่มมีพลวัตที่คล้ายกับเอกภพในแบบจำลองมาตรฐานมาก แต่ถ้าพิจารณาพลวัตในเอกภพระยะหลัง จะพบว่าทั้งสองแบบจำลองมีพลวัตที่แตกต่างกัน โดยที่พลวัตที่ได้จากเอกภพแบบเบรนจะให้ค่าความเร่งของการขยายตัวของเอกภพที่สอดคล้องกับข้อมูลที่ได้จากการสังเกตซุปเปอร์โนวาชนิด Ia โดยไม่จำเป็นต้องสมมุติว่ามีพลังงานมืดอยู่ในเอกภพ