เนื่องด้วยปัจจุบันนี้ ตัวกะปิ woodlice มีส่วนสำคัญในการนำมาเป็นตัวอย่างในการศึกษาวิจัยหลายๆด้านด้วยกัน ที่สำคัญคือการศึกษาพฤติกรรมของสิ่งมีชีวิต(ซึ่งในประเทศไทยยังเป็นสาขาที่ยังไม่แพร่หลายมากนัก) ด้วยเพราะตัวกะปิเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีขนาดเล็ก ใช้เนื้อที่ในการดูแลน้อย และหาได้ไม่ยาก แต่ตัวกะปิเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องการสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยที่เฉพาะเจาะจงจึงทำให้บางครั้งเราต้องสูญเสียตัวอย่างในการวิจัยไปมาก เพราะไม่เคยมีประสบการณ์ในด้านการดูแลตัวกะปิมาก่อน และเนื่องจากตัวกะปิสายพันธุ์นี้ (Armadillidium vulgare) เรายังไม่มีข้อมูลด้านสภาพที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับการเพาะเลี้ยงดูแล ผู้วิจัยจึงได้ทำการศึกษา โดยศึกษาในด้าน 1. อุณหภูมิ 2. ความเข้มแสง 3. ปริมารความชื้นของวัสดุที่ใช้รองพื้น (ไม่ใช่ของบรรยากาศ) ผลการปฏิบัติงานพบว่าจะมีโอกาสพบตัวกะปิมากในช่วงอุณหภูมิประมาณ 20 − 25 แสงมืด และเมื่อวัสดุที่ใช้รองมีความชื้นมาก แต่สภาพความชื้นอากาศค่อนข้างสูง จากข้อมูลที่ได้รับ จะสามารถนำไปใช้ในการเพาะเลี้ยงดูแลตัวกะปิได้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ซึ่งทำให้สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้หลายทางอาทิเช่น ใช้ในการศึกษาพฤติกรรม บางสายพันธุ์ที่สวยงามและหายาก หรืออาจใช้ในการขยายพันธุ์ปริมาณมากๆ เพื่อช่วยในการผลิตปุ๋ยหมักทางการเกษตร และยังทำให้อาจใช้ตัวกะปิเป็นแรงจูงใจให้เด็กรักและสนใจธรรมชาติได้ ซึ่งจะส่งผลให้เด็กเหล่านั้นมีความเข้าใจในธรรมชาติ และไม่คิดทำลายธรรมชาติ เมื่อเด็กเหล่านี้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า