การตรวจพบการใช้เมลามีนในอาหาร

ทำไมถึงมีการตรวจหาเมลามีนในอาหาร เนื่องมาจากสมบัติของเมลามีนที่คล้ายกับโปรตีนและมีราคาถูก จึงถูกกลุ่มผู้ผลิตที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อผู้บริโภคนำไปผสมลงไปในอาหารคนหรืออาหารสัตว์เพื่อลดต้นทุนการผลิตดังที่กล่าวไปแล้ว จนทำให้มีการปนเปื้อนในผลิตภัณฑ์อาหารชนิดต่างๆ ของมนุษย์โดยตรง

นอกจากนี้ยังพบว่าเมลามีนยังอาจจะปนเปื้อนมาจากการผสมในอาหารสัตว์หรือปุ๋ยบำรุงพืช จากนั้นก็จะส่งต่อเข้ามายังสัตว์ที่บริโภคอาหารหรือพืชนั้นๆ เข้าไป ดังนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะพบว่า นอกเหนือจากผลิตภัณฑ์ที่ทำจากนมแล้ว ในไข่ไก่ เนื้อสัตว์และพืชผักก็สามารถตรวจพบการปนเปื้อนของเมลามีนได้ด้วยเช่นกัน

เราจะเห็นได้ว่าในปัจจุบันนี้ เมื่ออัตราการแข่งขันในอุตสาหกรรมการผลิตอาหารเพิ่มสูงขึ้น ขั้นตอนการลดต้นทุนการผลิตมีส่วนอย่างมากในการผลักดันให้เกิดการหาลู่ทางที่จะลดต้นทุนการผลิตลง จนส่งผลทำให้มีการใช้สารเมลามีนในอาหารเกิดขึ้น โดยปกติแล้วการกินอาหารที่มีการปนเปื้อนเมลามีนเข้าไปในปริมาณน้อยจะไม่ทำให้เกิดอันตรายต่อร่างกายของผู้ใหญ่  แต่ถ้ากินเข้าไปมากเกินกว่าค่าที่กำหนดไว้เป็นมาตรฐานจะเป็นสาเหตุทำให้เกิดผลึกสะสมในไต ขัดขวางการทำงานของไต และเป็นสาเหตุทำให้เกิดไตวายได้ในเวลาต่อมา สำหรับร่างกายทารกนั้นพบว่าจะไวต่อการปนเปื้อนของเมลามีนมากกว่าผู้ใหญ่ และร่างกายมีความทนทานต่อพิษของเมลามีนน้อยกว่า จึงเป็นสาเหตุให้เกิดปัญหาต่อสุขภาพของทารกกว่า 54,000 คน และทารกอีก 4 คนที่เสียชีวิตดังที่เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์

การศึกษาเพื่อความเข้าใจเชิงวิทยาศาสตร์

มีหลากหลายประเด็นในเรื่องของการปนเปื้อนของสารเคมีในอาหาร ที่ครูผู้สอนสามารถนำมาเชื่อมโยงกับเนื้อหาทางวิทยาศาสตร์ในชั้นเรียนได้ อาทิ เช่น เรื่ององค์ประกอบทางเคมีและสมบัติทางเคมีของสารปนเปื้อนต่างๆ  การย่อยสลายและพิษวิทยาของสารปนเปื้อนที่มีต่อระบบต่างๆ ภายในร่างกาย รวมทั้งผลกระทบต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม เป็นต้น

และดูเหมือนว่า ยิ่งวิทยาศาสตร์เจริญก้าวหน้ามากขึ้นเท่าใด ภัยร้ายที่คุกคามสิ่งมีชีวิตก็ยิ่งทวีความรุนแรงและซับซ้อนมากขึ้นเท่านั้น วิทยาศาสตร์จะใช่คำตอบแห่งการพัฒนาเพื่อมวลมนุษยชาติและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ หรือไม่ ขึ้นกับวิธีการใช้ประโยชน์โดยมนุษย์เท่านั้นเอง