แมลงปอ

นักล่าจากเวหา  หรือ  เพชฌฆาตรปีกสีรุ้ง

สุนทร   ตรีนันทวัน

แมลงปอเป็นสัตว์โลกดึกดำบรรพ์ชนิดหนึ่ง  ฟอสซิลของแมลงปอที่ขุดพบ  เป็นแมลงปอที่เคยอาศัยอยู่ในยุค คาร์โบนิเฟอร์รัส (Carboniferous)  หรือประมาณ 300  ล้านปีมาแล้ว   ในยุคนั้นแมลงปอมีขนาดใหญ่ปีกทั้งสองข้างกางออกยาวประมาณ 29  นิ้ว  หลังจากนั้นแมลงปอก็ได้วิวัฒนาการมาเรื่อยๆ   จนกระทั่งปัจจุบัน   ชนิดที่ใหญ่ที่สุดปีกทั้งสองข้างกางแล้วยาวประมาณ  7.5   นิ้ว

ส่วนอก ( Thorax )ของแมลงปอมีขนาดใหญ่  ในขณะที่ส่วนท้อง ( Abdomen )  มีขนาดเล็ก  เรียวยาว  ปีกใสบางเบา  ส่วนอกเป็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงมากมีประโยชน์สำหรับการบิน  ลักษณะการบินของแมลงปอเปรียบคล้ายกับเครื่องบินขับไล่รวมกับเฮลิคอปเตอร์ คือบินได้ทั้งแนวดิ่ง   คือบินยกตัวขึ้น หรือ บินหย่อนตัวลง   และบินพุ่งไปข้างหน้าอย่างเร็ว  คือ สามารถบินได้เร็วถึง 50- 60  กิโลเมตรต่อชั่วโมง  เมื่อเทียบกับค ins/editors/tinymce/jscripts/tin<script type="> y_mce/themes/advanced/langs/en.js" type="text/javascript"> วามยาวของลำตัวเพียงไม่กี่เซ็นติเมตร  นับว่าบินได้เร็วมาก   และเรียกได้ว่า  บินไม่รู้จักเหนื่อย  แมลงปอมีตาที่ใหญ่เป็น ตารวม (Compound eyes )ประกอบด้วยตาเล็กๆรูป  หก  เหลี่ยม    2000  ตา    จึงมีประสิทธิภาพในการมองเห็นได้อย่างดีมาก   แม้แต่ยุงตัวเล็กๆที่บินอยู่ก็สามารถมองเห็นได้อย่างดีและสามารถจับเป็นเหยื่อได้    ส่วนตัวอ่อนที่อยู่ในน้ำก็จับสัตว์น้ำเล็กๆเป็นอาหารอย่างคล่องแคล่ว

เมื่อเจริญเป็นตัวเต็มวัย  แมลงปอจัดว่าเป็นสัตว์ที่ดุร้ายที่สุด  กินอาหารง่าย   ไม่เลือกเหยื่อ   กินแมลงทุกชนิดทุกตัวที่อ่อนแอกว่า  ล้วนตกเป็นเหยื่อได้ทั้งสิ้น   เรียกได้ว่าเป็นนักล่าที่โหดร้ายที่สุด  บินจับเหยื่อได้อย่างว่องไว   เข้าจู่โจมเหยื่อได้อย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ   จึงได้รับฉายาว่า นักล่าจากเวหา  หรือ เพชฌฆาตรปีกสีรุ้ง

ที่ปากของแมลงปอมีเขี้ยวที่แข็งแรง    ขาทั้งหกของแมลงปอเปรียบคล้ายกับเป็นกรง  สามารถจับเหยื่อได้อย่างมั่นคง   และชอบไล่จับเหยื่อที่ยังมีชีวิต  เมื่อจับเหยื่อได้แล้วก็จะใช้เขี้ยวที่แข็งแรงกัดฉีกกินทันทีทั้งๆที่กำลังบินอยู่  เรียกได้ว่าบินไปกินไป

แมลงปอยังจัดเป็นตัวบ่งชี้ถึงสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติได้ด้วย   แมลงปอจะหายไปถ้าแหล่งน้ำเริ่มเน่าเสียสกปรก  เพราะตัวอ่อนแมลงปอจะดำรงชีวิตอยู่ในน้ำเน่าเสียไม่ได้.