สารซาลิซิน ( SALICIN ) ในเปลือกของต้นหลิว

สุนทร  ตรีนันทวัน

ในสมัยโบราณเคยมีบันทึกไว้ว่า   ชาวกรีก   อินเดียนแดง   ชาวจีน  และชาว อินเดีย   ได้ใช้เปลือกไม้ของต้นไม้ชนิดหนึ่ง คือ ต้นหลิว (Willow)    มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Cuphea   Hyssopifolia HBK.  โดยเอาเปลือกของต้นหลิวสดๆมาเคี้ยวกิน   รักษาอาการไข้  และแก้ปวดได้   แต่ตอนนั้นยังไม่ทราบว่าเพราะอะไร  เปลือกของต้นหลิว  สามารถรักษาอาการไข้  และ แก้ปวดได้   ซึ่งก็ใช้กันมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่  1   นานมาแล้ว  (เรียกได้ว่าเป็นความดีส่วนหนึ่งของ หลิว จริงๆ)

จนกระทั่งใน  ค.ศ.  1800    นักวิทยาศาสตร์  ได้ค้นพบว่าเปลือกของต้นหลิว   มีสารเคมีชนิดหนึ่ง   เรียกว่า ซาลิซิน ( Salicin )   จึงได้สกัดสารนี้ออกมา  ซึ่งสารนี้มีผลในการระงับอาการไข้   และ   แก้ปวดได้   สารซาลิซินเป็นแหล่งกำเนิดของกรดชนิดหนึ่งที่มีชื่อว่า กรดอะซิทิล ซาลิไซลิค ( Acetyl salicylic  acid )   ซึ่งใช้เป็นสารที่ใช้สำหรับทำยา แอสไพริน (Aspirin )    ใช้รักษาอาการไข้  แก้ปวด  มานานแล้ว

ต่อมาอีกเกือบ  100  ปี  นักวิทยาศาสตร์ก็สามารถทำการสังเคราะห์ยาแอสไพรินขึ้นมาได้   มีคุณสมบัติเหมือนกับ  สารซาลิซิน  ในต้นหลิว