ธรรมชาติบำบัดโรคมะเร็ง (ตอนที่ 2)

เห็น ว่ารัฐบาลได้ประกาศใช้นโยบายแบ่งโซนในการแก้ปัญหา 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้แล้ว ก็เลยฉุกคิดได้ว่า น่าจะนำแนวคิดอันนี้มาใช้กับเรื่องสุขภาพบ้าง และก็เลยตัดสินใจประกาศ “โซนสีแดง” กับเจ้า “มะเร็งร้าย” ทันที เพื่อแสดงให้เห็นว่า ต่อไปนี้จะต้องตัดน้ำตัดไฟและหาหนทางที่จะขจัดเจ้าเซลล์ร้ายให้พ้นไปจากสาร พบ ไม่ให้โผล่หน้ามาทำร้ายร่างกายได้...

ส่วนจะใช้มาตรการไหนนั้น คงต้องไปถาม น.พ.สมนึก ศิริพานทอง หัวหน้าฝ่ายการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกของโรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ประสงค์ จังหวัดอุบลราชธานีกันว่าจะทำได้ในรูปแบบไหนบ้าง

สัปดาห์ที่ผ่านมาคุณหมอสมนึกได้ช่วยอธิบายเกี่ยวกับความรู้พื้นฐานของมะเร็ง กันไปอย่างละเอียดพอสมควรแล้ว สัปดาห์นี้ก็เลยจะเข้าเรื่องที่เกี่ยวกับการนำหลักธรรมชาติมาใช้ในการบำบัด มะเร็งกันเสียที เพราะถ้าล่าช้าออกไปเกรงว่าจะถูกแฟนๆ ต่อว่าเอาได้

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะไปถึงขั้นนั้น ก็ต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับวงจรชีวิตของมะเร็งก่อนว่าเป็นอย่างไร ผู้ป่วยจะสามารถมีอายุได้สักกี่มากน้อยกับมะเร็งในระยะสุดท้ายก่อนจะเสีย ชีวิต

คุณหมอสมนึก อธิบายให้ฟังว่า ปกติแล้วอัตราการตายในผู้ป่วยมะเร็งจะค่อนข้างสูงมาก ถ้าเป็น มะเร็งตับ ในระยะรุนแรง ผู้ป่วยจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 7-8 เดือน ถ้าเป็น มะเร็งปอด ก็ยืดออกไปหน่อยเป็น 2 ปี แต่คนไข้ก็จะค่อยๆ อ่อนเพลียไปเรื่อยๆ จากนั้นก็ซูบผอมและเสียชีวิต ส่วน มะเร็งลำไส้ ก็จะอยู่ได้ประมาณ 4-5 ปี ขณะที่มะเร็งเต้านมก็จะนานกว่าเพื่อน คือ ประมาณ 8-9 ปี เพราะฉะนั้น ในการดูแลผู้ป่วยจึงจะต้องเข้าใจถึงจุดนี้ด้วย

ทั้งนี้ จุดสำคัญในการดูแลผู้ป่วยก็เห็นจะเป็นการผสมผสานหรือบูรณาการศาสตร์การแพทย์ ทางเลือกและศาสตร์การแพทย์แผนปัจจุบันเข้าด้วยกัน ไม่ใช่เลือกใช้เฉพาะศาสตร์ใดศาสตร์หนึ่งเท่านั้น

เมื่อป่วยเป็นมะเร็ง เราจะต้องหาวิธีที่จะเข้าไปดูแลผู้ป่วยใน 3 ระดับ

• ระดับที่หนึ่ง

คือ ระดับแห่งการรักษา เช่น การผ่าตัด การใช้ยาเคมีบำบัดหรือการฉายแสง อย่างไรก็ตาม ในผู้ป่วยบางรายที่พบว่า การผ่าตัดไม่ได้ผล เช่น มะเร็งตับที่มีขนาดใหญ่จนไม่สามารถผ่าตัดได้ หรือมะเร็งปอดที่ลุกลามไปกินที่ขั้วปอดจนผ่าตัดไม่ได้ รวมถึงมะเร็งที่ต่อมลูกหมากซึ่งกระจายจนเป็นกระดูก ความรุนแรงเหล่านี้ไม่สามารถรักษาด้วยการผ่าตัดได้

• ระดับที่สอง

คือ การดูแลผู้ป่วย ที่สามารถใช้การแพทย์ทางเลือกเข้าไปร่วมด้วยได้

• ระดับที่สาม

คือ เมื่อเราผ่าตัดแล้ว ฉายแสงครบแล้ว แต่ก็ไม่แน่เสมอไปว่าจะหยุดยั้งมันได้ เพราะไอ้เจ้ามะเร็งนั้น จัดอยู่ในประเภท “เพื่อนซี้” ที่ไม่ค่อยอยากจะพรากจากเราไปเท่าใดนัก และพยายามหาทางกลับมาอยู่ร่วมกันอีก ดังนั้น เราจะต้องมีวิธีป้องกัน ไม่ให้กลับมาได้ด้วยการแพทย์ทางเลือก

เมื่อ เข้าใจระดับของมะเร็งอย่างนี้แล้ว ก็มาถึงวิธีการปฏิบัติว่าจะทำอย่างไรในการต่อสู่สิ่งสำคัญประการแรกที่ต้อง ทำให้ได้ ก็คือ ผู้ป่วยจะต้องปฏิเสธการรับประทานเนื้อสัตว์ และหันมาสู่วิถีของ “มังสวิรัติ” นี่เป็นเงื่อนไขข้อแรกที่จำต้องปฏิบัติ เพราะถ้าหากยังปล่อยให้เป็นไปตามความสำราญของปาก นึกอยากจะกินอะไรก็กินเหมือนเดิม โอกาสที่เซลล์มะเร็งจะฟื้นตัวกลับขึ้นมาก็มีความเป็นไปได้สูง

ทีนี้ คำว่า มังสวิรัติ ในความหมายของการดูแลสุขภาพ ก็คือ ไม่กินเนื้อสัตว์ทุกชนิด โดยเน้นอาหารที่มาจากพืชเป็นหลัก จากนั้นในการปรุงอาหารจะต้องหลีกเลี่ยงพฤติกรรม 2 ประการ คือ

• หนึ่ง ห้ามหวาน

• สอง ต้องไม่กินสิ่งที่ใช้น้ำมันทอด

คุณหมอสมนึก ขยายความในประเด็นนี้ให้ฟังว่า สาเหตุที่ต้องห้ามหวานก็เพราะในกระบวนการใช้พลังงานของเซลล์มะเร็งนั้น จะใช้น้ำตาลกลูโคสเป็นหลักประการเดียว ส่วนกรดอะมิโนหรือกรดไขมันนั้น เซลล์มะเร็งไม่ค่อยได้ใช้ เพราะฉะนั้น ถ้าเราตัดเส้นทางลำเลียงก็คือ ไม่กินกลูโคส ก็จะสามารถหยุดเซลล์มะเร็งได้

ส่วนเรื่องน้ำมันทอดนั้น เรื่องมีอยู่ว่า ในน้ำมันส่วนใหญ่ที่เราๆ ท่านๆ ใช้กันเป็นประจำทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นน้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันข้าวโพด น้ำมันดอกคำฝอย น้ำมันเมล็ดทานตะวันอะไรก็แล้วแต่ โครงสร้างของน้ำมันเหล่านี้จะจัดอยู่ในกลุ่มที่มีชื่อว่า โอเมก้า 6 ซึ่งเมื่อถูกความร้อนแล้วจะทำให้เกิดอนุมูลอิสระที่เป็นสารชนิดหนึ่งที่ทำ ให้เกิดมะเร็งมากขึ้น

สรุปก็คือ พฤติกรรมการรับประทานต้องเปลี่ยนไปนั่นเอง นอกจากนี้แล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจสำหรับโรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ประสงค์ ก็คือ โปรแกรมการดูแลสุขภาพผู้ป่วย ที่จะมีการตรวจกันละเอียด ไม่ใช่เฉพาะเรื่องอาหารอย่างเดียว

กล่าวคือ จะมีการตรวจทางห้องปฏิบัติการเสริมใน 3 ส่วนด้วยกัน คือ ระดับอัลบูมินในเลือด ระดับความเข้มข้นของเลือดและระดับโปแตสเซียมในเลือด ซึ่งหากต่ำกว่าค่ามาตรฐานที่กำหนดไว้ก็จะต้องเติมเสริมเข้าไป เช่น ถ้าระดับอัลบูมินต่ำก็จะเสริมกรดอะมิโนเข้าไป ถ้าเลือดจางก็จะเสริมเข้าไปเพื่อให้เกิดความต้านทาน หรือถ้าโปแตสเซียมต่ำก็ต้องให้เติมเข้าไป....