กฎข้อแรก ๆ ที่นักฟิสิกส์อิเล็กโทรนิกส์ หรือผู้สนใจในด้านอิเล็กโทรนิกส์ จะต้องเข้าใจมันก็คือ กฎของโอหม์ ในทางไฟฟ้านั้น กฎของโอหม์มีคำอธิบายสั้น ๆ ง่าย ๆ ว่า กระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านตัวกลางใด ๆ แปรผันตามความต่างศักดิ์ไฟฟ้า

ในปีค.ศ.1827 นักฟิสิกส์ชาวเยอร์มันชื่อนาย จอร์จ โอห์ม ได้ทดลองที่ผ่านไฟฟ้าลวดโลหะความยาวแตกต่างกัน โอห์ม พบว่ากระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านตัวกลางใดๆ แปรผันตามความต่างศักดิ์ไฟฟ้า

โดยที่ แทนค่าของกระแสไฟฟ้ามีหน่วยเป็นแอมแปร (A) และ แทนค่าของความต่างศักดิ์มีหน่วยเป็นโวลท์ (V) ซึ่งในเวลาต่อมาเขาได้พบว่าค่าคงที่ในสมการนั้น เป็นส่วนกลับของความยาวเส้นลวด ซึ่งต่อมาเรียกว่าค่าความต้านทางทางไฟฟ้า

โดยที่ แทนค่าความต้านทางทางไฟฟ้ามีหน่วยเป็นโอห์ม (Ω) เรามักจะคุ้นเคยกับสูตรการคำนวน

อุปกรณ์สร้างความต้านทานทางไฟฟ้าในวงจรไฟฟ้า อาจจะดูแตกต่างกันไปบ้างแล้วแต่วัตถุประสงค์การใช้งานแต่ทุกชนิดก็จะทำงานภายใต้ความสัมพันธ์เดียวกันคือ สมการกฎของโอห์ม

ตัวอย่างการใช้งานกฎของโอห์ม

กฎของโอหม์ (Ohm’s Law) ยังเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการออกแบบและทำความเข้าใจวงจรไฟฟ้าแบบต่างๆ

การเชื่อมต่ออุปกรณ์ในวงจรไฟฟ้าในแบบอนุกรม

ในการเชื่อมต่ออุปกรณ์ในวงจรไฟฟ้าในแบบอนุกรม กระแสไฟฟ้าจะไหลผ่านอุปกรณ์ทุกๆตัว และเนื่องจากกระแสไฟฟ้าไม่ได้แยกไหลอุปกรณ์ทุกชิ้นจะมีกระแสไฟฟ้าปริมาณเท่าๆกันไหลผ่าน

การเชื่อมต่ออุปกรณ์ในวงจรไฟฟ้าในแบบขนาน

ในการเชื่อมต่ออุปกรณ์ในวงจรไฟฟ้าในแบบขนาน กระแสไฟฟ้าแยกไหลไปยังอุปกรณ์แต่ละตัว และเนื่องจากกระแสไฟฟ้าแยกไหล ดังนั้นอุปกรณ์แต่ละชิ้นอาจจะมีกระแสไฟฟ้าปริมาณไม่เท่ากันไหลผ่านก็ได้การเชื่อมต่ออุปกรณ์ในวงจรไฟฟ้าในแบบผสม

ในการเชื่อมต่ออุปกรณ์ในวงจรไฟฟ้าในแบบผสม กระแสไฟฟ้าแยกไหลไปตามลักษณะของการต่ออุปกรณ์โดยจะต้องมีการพิจารณาไปตามเส้นทางของตัวนำสำหรับวิธีการคำนวนหาค่าของความต้านทานรวม นั้นแบ่งออกได้ตามวิธีการต่อตัวต้านทานเข้าด้วยกัน

การเชื่อมต่อตัวต้านทานในแบบอนุกรม

ความต้านทานรวมในแบบอนุกรมจะมีค่าเท่ากับผลรวมของค่าคว่ามต้านทานที่อนุกรมกัน

การเชื่อมต่อตัวต้านทานในแบบขนาน

ความต้านทานรวมในแบบขนานจะมีค่าเท่ากับผลรวมของส่วนกลับค่าคว่ามต้านทานที่ขนานกัน

การเชื่อมต่อตัวต้านทานในแบบผสม

ความต้านทานรวมจะต้องถูกแยกคิดออกไปตามลักษณะของการเชื่อมต่อย่อยๆ