111 / 283
การวิเคราะห์ตัวชี้วัด
แนวทางการจัดการเรียนรู้
แนวทางการวัดและประเมินตัวชี้วัด
ด้านความรู้
๑. แสงเคลื่อนที่จากแหล่งกำ�เนิดแสงในทุก
ทิศทางในลักษณะเป็นแนวตรง
๒. การมองเห็นวัตถุที่เป็นแหล่งกำ�เนิดแสง
แสงจากวัตถุนั้นจะเข้าสู่ตาโดยตรง ส่วน
การมอง เห็นวัตถุที่ไม่เป็นแหล่งกำ � เนิด
แสง ต้องมีแสงจากแหล่งกำ�เนิดแสงอื่นไป
ตกกระทบวัตถุแล้วสะท้อนเข้าตา
๓. การมองวัตถุที่สว่างมากอาจเกิดอันตราย
ต่อดวงตาได้ จึงต้องหลีกเลี่ยงการมอง
แหล่งกำ�เนิดแสงโดยตรง หรือใช้แผ่นกรองแสง
ที่มีคุณภาพเมื่อจำ�เป็น และต้องจัดความสว่าง
ให้เหมาะสมกับการทำ�กิจกรรมต่าง ๆ เช่น
การอ่านหนังสือ การดูจอโทรทัศน์ การใช้
โทรศัพท์เคลื่อนที่ และแท็บเล็ต
ด้านความรู้
๑. บรรยายแนวการเคลื่อนที่ของแสงจากแหล่งกำ�เนิดแสง
๒. อธิบายการมองเห็นวัตถุที่เป็นแหล่งกำ�เนิดแสงและ
วัตถุที่ไม่เป็นแหล่งกำ�เนิดแสง
๓. บอกอันตรายจากการมองวัตถุที่สว่างมาก และ
ยกตัวอย่างวิธีการป้องกันดวงตาจากแสงที่สว่างมาก
รวมทั้งยกตัวอย่างการจัดความสว่างให้เหมาะสมกับ
การทำ�กิจกรรมต่าง ๆ
๑. ครูกระตุ้นให้นักเรียนเกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับแหล่งกำ�เนิดแสง โดย
อาจใช้วิธีซักถาม หรือใช้สื่อต่าง ๆ เช่น รูป หรือแหล่งกำ�เนิดแสงจริง
จากนั้นร่วมกันอภิปรายเพื่อลงข้อสรุปว่าวัตถุที่มีแสงในตัวเอง เรียกว่า
แหล่งกำ�เนิดแสง
๒. ครูกระตุ้นให้นักเรียนเกิดข้อสงสัยและตั้งคำ�ถามเกี่ยวกับการเคลื่อนที่
ของแสงจากแหล่งกำ�เนิดแสง โดยอาจใช้วิธีซักถาม หรือใช้สื่อต่างๆ เช่น
วีดิทัศน์ที่แสดงให้เห็นแหล่งกำ�เนิดแสงเพื่อนำ�ไปสู่การสังเกต
การเคลื่อนที่ของแสงจากแหล่งกำ�เนิดแสง
๓. นักเรียนปฏิบัติโดยใช้อุปกรณ์ที่มีแหล่งกำ�เนิดแสงที่สามารถมองเห็น
ลำ�แสงจากแหล่งกำ�เนิดแสงได้ทุกทิศทาง เช่น หลอดไฟฟ้า หรือสังเกต
วีดิทัศน์หรือภาพเหตุการณ์ที่มองเห็นลำ�แสงจากแหล่งกำ�เนิดแสง
เช่น การมองเห็นลำ�แสงจากดวงอาทิตย์ลอดผ่านช่อง สังเกตลักษณะ
การเคลื่อนที่ของแสงจากแหล่งกำ�เนิดแสง บันทึกผล สรุปผล และ
นำ�เสนอ
๔. นักเรียนร่วมกันอภิปรายโดยใช้หลักฐานเชิงประจักษ์มาสนับสนุนเพื่อ
ให้ได้ข้อสรุปว่าแสงเคลื่อนที่จากแหล่งกำ�เนิดแสงทุกทิศทางในลักษณะ
เป็นแนวตรง
๕. ครูให้ความรู้เพิ่มเติมว่าลำ�แสงเล็ก ๆ เรียกว่ารังสีของแสง และใช้
หัวลูกศรแทนทิศทางการเคลื่อนที่ของแสง
101
วิทยาศาสตร์
ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒
ตัวชี้วัด
๕. บรรยายแนวการเคลื่อนที่ของแสงจากแหล่งกำ�เนิดแสง และอธิบายการมองเห็นวัตถุจากหลักฐานเชิงประจักษ์
๖. ตระหนักในคุณค่าของความรู้ของการมองเห็นโดยเสนอแนะแนวทางการป้องกันอันตรายจากการมองวัตถุที่อยู่ใน
บริเวณที่มีแสงสว่างไม่เหมาะสม