92 / 283
การวิเคราะห์ตัวชี้วัด
แนวทางการจัดการเรียนรู้
แนวทางการวัดและประเมินตัวชี้วัด
ตัวชี้วัด
๓. บรรยายการเกิดเสียงและทิศทางการเคลื่อนที่ของเสียงจากหลักฐานเชิงประจักษ์
ด้านความรู้
๑. เสียงเกิดจากการสั่นของวัตถุ วัตถุที่ทำ�ให้เกิด
เสียงเป็นแหล่งกำ�เนิดเสียงซึ่งมีทั้งแหล่งกำ�เนิด
เสียงตามธรรมชาติและแหล่งกำ�เนิดเสียงที่
มนุษย์สร้างขึ้น
๒. เสียงเคลื่อนที่จากแหล่งกำ�เนิดเสียงทุกทิศทาง
หมายเหตุ :
นักเรียนเรียนรู้เพียงทิศทางที่เสียงเคลื่อนที่
จากแหล่งกำ�เนิดเสียง โดยยังไม่ต้องสอนว่าเสียง
เป็นคลื่น
๑. ครูกระตุ้นให้นักเรียนเกิดข้อสงสัยและตั้งคำ�ถามเกี่ยวกับการเกิดเสียง
โดยอาจใช้การซักถาม กิจกรรมสาธิต เช่น ดีดไม้บรรทัดที่ขอบโต๊ะ การ
เคาะระฆัง หรือใช้สื่อต่าง ๆ เช่น คลิปเสียงจากแหล่งกำ�เนิดเสียงต่าง ๆ
เพื่อนำ�ไปสู่การทำ�กิจกรรมเพื่อสังเกตการเกิดเสียง
๒. นักเรียนปฏิบัติกิจกรรมโดยสังเกตการเปลี่ยนแปลงของวัตถุเมื่อ
ทำ�ให้วัตถุเกิดเสียง เช่น การจับลำ�คอแล้วออกเสียง หรือสังเกต
การเปลี่ยนแปลงของวัตถุเมื่อทำ�ให้เกิดเสียงด้วยวิธีการต่าง ๆ เช่น
การเคาะโต๊ะ การเป่าหลอด การเคาะส้อมเสียง บันทึกผล สรุปผล
การปฏิบัติกิจกรรม และนำ�เสนอ
๓. นักเรียนร่วมกันอภิปรายโดยใช้หลักฐานเชิงประจักษ์มาสนับสนุนเพื่อ
ให้ได้ข้อสรุปว่าเสียงเกิดจากการสั่นของวัตถุ
๔. ครูให้ความรู้เพิ่มเติมว่าวัตถุที่สั่นจนเกิดเสียง เรียกว่า แหล่งกำ�เนิดเสียง
ซึ่งมีทั้งแหล่งกำ�เนิดเสียงตามธรรมชาติ และแหล่งกำ�เนิดเสียงที่มนุษย์
สร้างขึ้น
๕. นักเรียนยกตัวอย่างแหล่งกำ�เนิดเสียงในชีวิตประจำ�วัน เช่น เครื่องดนตรี
ลำ�โพงเครื่องขยายเสียง และร่วมกันอภิปรายวิธีทำ�ให้แหล่งกำ�เนิดเสียง
เกิดเสียง
๖. ครูตรวจสอบความรู้เดิมเกี่ยวกับการเคลื่อนที่ของเสียง โดยใช้การซักถาม
หรือใช้กิจกรรมสาธิต
ด้านทักษะ
ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์
๑. ประเมินทักษะการสังเกต จากการบันทึกรายละเอียด
การเปลี่ยนแปลงของแหล่งกำ�เนิดเสียงเมื่อทำ�ให้
เกิดเสียง และจากการบันทึกรายละเอียดของ
การได้ยินเสียงจากแหล่งกำ�เนิดเสียง เมื่อผู้สังเกต
อยู่ที่ตำ�แหน่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง โดยไม่เพิ่ม
ความคิดเห็นส่วนตัว
ด้านความรู้
๑. บรรยายการเกิดเสียง
๒. บรรยายทิศทางการเคลื่อนที่ของเสียง
ด้านทักษะ
ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์
๑. ทักษะการสังเกต โดยบรรยายการเปลี่ยนแปลง
ของแหล่งกำ�เนิดเสียงเมื่อทำ�ให้เกิดเสียง และ
บรรยายทิศทางการเคลื่อนที่ของเสียงจาก
แหล่งกำ�เนิดเสียง เมื่อผู้สังเกตอยู่ที่ตำ�แหน่ง
ต่าง ๆ
82