การวิเคราะห์ตัวชี้วัด
แนวทางการจัดการเรียนรู้
แนวทางการวัดและประเมินตัวชี้วัด
ด้านความรู้
๑. เสียงจากแหล่งกำ�เนิดเสียงเคลื่อนที่ไปยังหูผู้ฟัง
โดยอาศัยการสั่นของตัวกลางของเสียงทำ�ให้ได้ยิน
เสียง
๒. เสียงสามารถเคลื่อนที่ผ่านตัวกลางของเสียง
ที่เป็นของแข็ง ของเหลว และแก๊ส
ด้านทักษะ
ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์
๑. ทักษะการสังเกต โดยการบรรยายการได้ยินเสียง
ผ่านตัวกลางของเสียง
๒. ทักษะก า ร ล ง คว า ม เ ห็นจ า กข้อมูล โ ดย
การเชื่อมโยงความรู้ในเรื่องเสียงและการเกิดเสียง
เพื่อลงความเห็นเกี่ยวกับตัวกลางของเสียง
และการได้ยินเสียง
๓. ทักษะการตีความหมายข้อมูลและลงข้อสรุป
โดยทำ�ความเข้าใจข้อมูลที่บันทึกได้จากการ
สังเกตและจากการสืบค้นเพื่อลงข้อสรุปเกี่ยวกับ
ตัวกลางของเสียงและการได้ยินเสียง
๔. ทักษะการสร้างแบบจำ�ลอง โดยใช้แบบจำ�ลองที่
สร้างเพื่ออธิบายส่วนประกอบของหูด้วยวิธีการ
ต่าง ๆ เช่น การวาดภาพ การปั้นชิ้นงาน ๓ มิติ
ซอฟต์แวร์ประยุกต์สำ�เร็จรูป
๑. ครูทบทวนความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการเกิดเสียง โดยอาจใช้การซัก
ถาม หรือใช้สื่อต่าง ๆ เพื่อนำ�ไปสู่ข้อสรุปว่าเสียงเกิดจากการสั่นของ
แหล่งกำ�เนิดเสียง
๒. ครูกระตุ้นให้นักเรียนเกิดข้อสงสัยและตั้งคำ�ถามเกี่ยวกับการได้ยินเสียง
โดยอาจใช้การซักถาม หรือใช้สื่อต่าง ๆ เช่น วีดิทัศน์การสื่อสารกันของ
โลมาใต้น้ำ� เพื่อนำ�ไปสู่การทำ�กิจกรรมเพื่อสังเกตการเคลื่อนที่ของเสียง
จากแหล่งกำ�เนิดเสียงมาถึงหูผู้ฟัง
๓. นักเรียนปฏิบัติกิจกรรม สังเกต บันทึกผล และสรุปผลการทำ�กิจกรรม
๔. นักเรียนนำ�เสนอผลการทำ�กิจกรรม ร่วมกันอภิปรายโดยใช้หลักฐาน
เชิงประจักษ์มาสนับสนุนเพื่อให้ได้ข้อสรุปว่าเสียงจากแหล่งกำ�เนิดเสียง
มาถึงหูผู้ฟังได้โดยอาศัยการสั่นอย่างต่อเนื่องของวัตถุที่เป็นของเหลวและ
ของแข็ง
๕. ครูและนักเรียนร่วมกันอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับการได้ยินเสียงใน
ชีวิตประจำ�วันว่าเสียงจากแหล่งกำ�เนิดเสียงนั้นๆ มาถึงหูได้อย่างไร เช่น
การได้ยินเสียงพูดคุย การได้ยินเสียงเพลง เพื่อลงข้อสรุปว่าเสียงเคลื่อนที่
จากแหล่งกำ�เนิดเสียงมาถึงหูผู้ฟังได้จากการสั่นของอากาศ จากนั้นครูอาจ
ใช้อุปกรณ์สาธิต หรือสื่อวีดิทัศน์เกี่ยวกับการเคลื่อนที่ของเสียงผ่านอากาศ
ร่วมกันอภิปรายเพื่อลงข้อสรุปว่าถ้าไม่มีอากาศ จะไม่ได้ยินเสียง
๖. ครูให้ความรู้เพิ่มเติมว่าวัตถุที่เสียงเคลื่อนที่ผ่านได้ เรียกว่า ตัวกลาง
ของเสียง
ด้านความรู้
๑. อธิบายการได้ยินเสียงจากแหล่งกำ�เนิดเสียงจนถึง
หูผู้ฟัง
๒. ระบุตัวกลางของเสียงจากสถานการณ์ต่าง ๆ
ในชีวิตประจำ�วัน
ด้านทักษะ
ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์
๑. ประเมินทักษะการสังเกต จากการบันทึกข้อมูล
การได้ยินเสียงผ่านตัวกลางของเสียง ตามความ
เป็นจริงโดยไม่เพิ่มความคิดเห็นส่วนตัว
๒. ประเมินทักษะการลงความเห็นจากข้อมูล
จากการเชื่อมโยงความรู้ในเรื่องเสียงและ
การเกิดเสียงเพื่อลงความเห็นเกี่ยวกับตัวกลาง
ของเสียงและการได้ยินเสียงได้อย่างมีเหตุผล
๓. ประเมินทักษะการตีความหมายข้อมูลและ
ลงข้อสรุป จากการทำ�ความเข้าใจข้อมูลที่
บันทึกได้จากการสังเกตและจากการสืบค้นเพื่อ
ลงข้อสรุปเกี่ยวกับตัวกลางของเสียงและการ
ได้ยินเสียงได้ถูกต้องและครบถ้วน
202
ตัวชี้วัด
๑๐. อธิบายการได้ยินเสียงผ่านตัวกลางจากหลักฐานเชิงประจักษ์